Претходен број

Македонски состојби

Парајлија Влада, сиромашен народ

 Манчо Митевски

Власта ги третира животот и луѓето како бројки и им се обраќа со рекламни кампањи

Владата и Груевски веќе трета година го продолжуваат својот познат владејачки паралел-слалом: да се занимаваат со минатото, да проектираат светла иднина, тешките проблеми на граѓаните во денешнината да ги "решаваат" со рекламни кампањи! Во исто време галантно, како да се туѓи, ги трошат парите на граѓаните од досега најголемиот Буџет - за се' и сешто, но најмалку за вистинското.

Ако некој новодојден во Македонија се определи само - да слуша, гледа и чита она што јавно го говорат министрите и другите владини функционери и особено да ги следи рекламните кампањи на најголемиот огласувач во земјата, Владата, и логистиката на провладините мегафони во медиумите - ќе добие впечаток дека дошол во најпросперитетната земја во светот во која течат мед и млеко. Владата ги зголемува платите и пензиите, производството во некои гранки, како на пример градежништвото, скока дури и за 22,3 отсто, расте и БДП, просечната плата во континуитет се зголемува, се зголемува и бројноста на народните кујни! Инфлацијата расте, ама не е проблем, трговскиот дефицит станува енормен, но и тоа не е проблем, берзанската криза го тресе светот, но нас ништо не ни може! Струјата ќе поскапи, но тоа поскапување ќе има функција да го намали трговскиот дефицит! Инвестициите почнаа да доаѓаат и наскоро не ќе знаеме што да правиме со нив, "дури ќе ни досадат"! Македонија е во светскиот врв на реформатори, во борбата против корупцијата енормно сме напредувале, па сега сме на "одличното" 71 место. Фрчат казни за се' и сешто, а граѓаните се презадоволни, ги плаќаат, оти "знаат" дека тие ќе отидат во Буџетот, па Владата ќе им ги врати, нели "ветуваме - остваруваме"! Се' е според желбите и потребите на граѓаните, па бидејќи тие веќе немаат никакви проблеми и не знаат што да прават со себе, Владата за нив гради 50 спортски сали, 100 тениски терени, а се зборува и за скокалница! Оние што не можат да скокаат физички, ќе скокаат со умот!

Ова би бил впечатокот на некој залутан добронамерник во земјава, но и на многумина кои се' уште се заслепени од својата партија и од својот моќен лидер, па не можат со бистри очи и ум да ја погледнат реалноста. А таа е "малку" поинаква од погледот со владејачките розови очила и логика. Дека реалноста е сосема поинаква забележуваат сите што сакаат да го забележат тоа. Во анкетите ретко кој кажува дека живее подобро од подобро (освен неколкуте проценти богати), сите велат дека живеат полошо. Третина од населението спаѓа во категоријата сиромашни. Бројот на социјалните семејства останува ист, иако поради разни основи има многу бришење од евиденција. Се бришат од евиденцијата и невработени, но не се зголемува бројката на вработени, освен на партиските војници во државната администрација и јавните служби. Владата, наводно, ја контролира инфлацијата, но потрошувачката кошничка собира се' помалку производи потребни за опстанок. Процентот на зголемените плати и пензии е изеден уште во моментот на зголемувањето. Допрва ќе се плаќаат сметките од драстично зголемената цена на парното, а следува струјата. Македонија има најмала просечна плата во регионот. Перспектива се бара сега во бугарски, утре може во албански пасоши и државјанства. Најлошо е што власта животот и луѓето ги третира како бројки, а им се обраќа со рекламни кампањи.

Додека не се смени тоа и додека власта не се зафати со решавање на вистинските проблеми во државата на вистинскиот начин: изнаоѓање прифатлив компромис за името кој не ги нарушува идентитетот и достоинството, исполнување на условите за ЕУ, дополнети со успешни пролетни избори, ослободување на судството и државната администрација од партиските стеги и започнување вистински политички дијалог и кохабитација, осмислени, а не маркетинг-мерки за еднократна употреба околу егзистенцијалните проблеми на луѓето - Македонија ќе тапка во место.